Kanker heb je niet alleen

Kanker heb je niet alleen

Dit is een veel gehoorde en gelezen kreet, maar wat houdt het nu eigenlijk in? Ik benoem hier een aantal aspecten van kanker voor je omgeving.

Omgaan met de behandelingen

Voor degene die zelf kanker heeft zijn alle behandelingen zwaar. Het verschilt per persoon, per soort kanker en per soort behandeling, maar in alle gevallen zijn de behandelingen een enorme aanslag op lichaam en geest. De vermoeidheid, het “suffe hoofd”, de pijn, het afscheid moeten nemen van allerlei dingen die je (voorlopig) niet meer kunt – dat hele pakket is gewoon zwaar. De behandelingen zelf zorgen vaak voor een golfbeweging in emoties: angst voor de uitkomsten van de volgende test, er tegenop zien om de volgende behandeling aan te gaan, de zware dagen kort na de behandeling en dan toch ook weer een opleving als de behandeling aanslaat of je even wel wat energie hebt.

Het einde?

De diagnose “kanker” komt voor velen toch over als een aankondiging van het einde van het leven. Dit, ondanks de steeds beter behandelmethoden en kansen op nog steeds een mooi leven na die behandelingen. Maar niemand vertelt jou bij welk percentage kanshebbers jij zult horen. Als jouw einde in zicht komt, heb je dan voldoende geregeld voor jouw gezin? Kunnen zij in het huidige huis blijven wonen? Moeten er nog zaken via een notaris geregeld worden? Hoe gaan zij de dagelijkse dingen doen zonder jou? Welke bijzondere rol neem jij in in de taken die er zoal zijn? Wie zal de kinderen naar school of sport brengen, wie gaat de reparatieklussen doen in huis? En welke vrienden blijven over als jouw partner geen partner meer heeft?

Veranderende relaties

Hoe reageren de mensen om je heen op jouw ziekte, behandeling en dergelijke levensvragen? Je partner zal wellicht de nodige taken van je over moeten nemen, gaat met jou mee naar ziekenhuis of kliniek, wil proberen jou te ondersteunen of op te beuren – maar wil ook niet alleen jouw verzorger zijn. Kinderen moeten leren op een andere manier met jou om te gaan, moeten misschien stiller zijn in huis, moeten meer zelf voor het eten of de boodschappen zorgen. En je huisgenoten voelen de golfbeweging door de behandelingen zeker ook heel duidelijk en hebben daar hun eigen emoties bij: verdriet, boosheid, voorzichtige blijdschap, irritatie..

Overige familie en vrienden zullen vaak aan je vragen hoe het gaat – dat verhaal ken je op een gegeven moment wel; je waardeert hun aandacht maar je bent ze ook wel eens zat. Sommigen, die iets verder van je af staan, zullen niet goed raad weten met de situatie, vragen dan maar niet naar je of ontwijken jouw blik als je ze in de stad of een winkel zien.

En op je werk: vertel je direct aan je leidinggevende en collega’s wat jouw diagnose is? Of houd je dat liever voor je? Als je het wel vertelt, hebben zij dan begrip voor je situatie of zijn ze er vooral mee bezig dat jouw taken nu door hen ingevuld moeten worden? Vaak verandert de relatie met je collega’s na verloop van tijd: zij zijn druk met totaal andere zaken dan jij, heb je dan nog genoeg gespreksstof?

Wat doe je met al die vragen?

Voor alle medische vragen kun je uiteraard terecht bij je behandelaars en soms ook bij speciale informatiepunten in ziekenhuizen.

Er zijn diverse patiëntenorganisaties, een overzicht hiervan vind je op www.kanker.nl/patientenorganisaties. Wellicht dat je met mensen in contact kunt komen die ook jouw soort kanker hebben (gehad) en kun je hen vragen over hun ervaring met bijvoorbeeld bepaalde behandelingen.

Door heel het land heen zijn er zo’n 80 inloophuizen, waar je lotgenoten kunt treffen en met al die vragen terecht kunt bij vrijwilligers en professionals (psychotherapeuten, gespecialiseerde fysiotherapeuten, oedeemtherapeuten). Het aanbod verschilt per vestiging, maar voor veel patiënten bieden deze huizen een goed houvast voor al die “andere” vragen.

Voor vragen over je werk en hoe dat verder moet, kun je uiteraard terecht bij je leidinggevende of personeelsadviseur en jouw arbodienst. Toch merk ik als re-integratiecoach vaak dat werknemers met veel vragen blijven zitten rondom hun werk. De coaches van Bureau C&C zijn zich zeer bewust van die veelheid aan vragen waar hun cliënten mee worstelen. Zij coachen niet alleen op “zo gauw mogelijk ander werk zien te vinden”- wat in basis het doel is bij 2e spoorcoaching. Zij nemen ook de tijd voor het verwerken van verlies aan kracht en mogelijkheden en kunnen hun cliënten leren leven met wat er WEL is. Dat niet alleen op het gebied van werk, maar ook op vele andere terreinien van het leven.

Neem contact op viw www.bureaucenc.nl als je wilt weten hoe wij jou kunnen helpen.

Klik hieronder om terug te gaan naar het nieuwsoverzicht: