Communicatie met werkgever (deel2)

Zoals in onze laatste nieuwsbrief te lezen was, ben ik vanaf 1 mei de nieuwe directeur/eigenaar van Bureau C&C. Als coach werkte ik al langer voor ons re-integratiebureau dus het is niet allemaal nieuw voor mij. Daarnaast werk ik met fijne mensen samen dus dat maakte het allemaal een stuk gemakkelijker.

In de voorlaatste nieuwsbrief hebben we het gehad over communicatie. Toen werd het belicht vanuit het perspectief van de werknemer. In deze brief staan we hier nog een keer bij stil maar dan vanuit het gezichtspunt van de werkgever, want communiceren werkt twee kanten op.

Een veel gehoorde klacht van zieke werknemers is de – zoals wij dat noemen – liefdevolle verwaarlozing. De werkgever laat de werknemer maar zoveel mogelijk met rust want “deze heeft al zoveel aan zijn hoofd en zit niet te wachten op een berichtje van de werkgever.” Ook een bezoek aan de bedrijfsarts wordt vaak uitgesteld en niet zelden totdat alle behandelingen achter de rug zijn. Dat is echter soms ver in het tweede ziektejaar. Wij adviseren de werkgever direct in gesprek te gaan met de zieke werknemer en afspraken met elkaar te maken over het contact tussen beiden. Met welke frequentie wordt er contact gezocht? Wie neemt het initiatief? Wil de werknemer de werkgever op de hoogte houden van zijn/haar voortgang op het gebied van de medische behandelingen? Of juist niet? Wil de werknemer op de hoogte gehouden worden over het reilen en zeilen op de werkvloer of is daar even geen ruimte voor? Vindt de werknemer het fijn dat collega’s bellen en/of langskomen? Is er behoefte aan ruggenspraak houden met een bedrijfsarts of een bedrijfsarts consulent oncologie? Allemaal vragen die van belang zijn in de eerste fase van het ziekteverzuim.

Een ander belangrijk onderwerp in de communicatie is de re-integratie. Soms vindt een werknemer het prettig om tijdens of tussen de behandelingen door enkele uren aan het werk te zijn. Is dan het eigen werk passend of moet er naar (tijdelijke) andere werkzaamheden gezocht worden? Hoeveel uren zou iemand kunnen of willen werken? Dit onderwerp komt sowieso ter sprake als de eerste 52 weken gepasseerd zijn of uiterlijk als de werknemer weer benutbare arbeidsmogelijkheden heeft. Via een arbeidsdeskundig onderzoek wordt onderzocht welke werkzaamheden de zieke werknemer kan uitvoeren zonder dat de belastbaarheid overschreden wordt en of dit bij de eigen werkgever uitgevoerd kan worden of dat er sprake is van een re-integratie 2^espoortraject. In de praktijk maken wij vaak mee dat de zieke werknemer met al deze informatie ‘overvallen’ wordt. Zij maken dit immers veelal voor het eerst mee en weten niet wat de verplichtingen zijn van werkgever en werknemer. Ook hierover adviseren wij een dergelijk informatief gesprek zo snel mogelijk te houden met de werknemer en niet te wachten tot het zover is.

Zorg er bij elke vorm van communicatie met de werknemer voor dat deze geen druk voelt om weer ‘snel aan het werk te gaan’ maar de tijd en ruimte te nemen om te herstellen van de impact van de ziekte en alle bijbehorende behandelingen en de gevolgen daarvan. Veel werknemers hebben last van de late gevolgen van kanker en het is belangrijk dat zij zich gehoord en begrepen voelen. Het is beter om in een rustig maar gestaag tempo op te bouwen dan dat men te snel gaat waardoor de re-integratie binnen de twee ziektejaren maar soms ook jaren later alsnog stagneert.

Klik hieronder om terug te gaan naar het nieuwsoverzicht: