Omarm je onzekerheid: aan de slag als ZZP’er na een ingrijpende ziekte

Als iemand mij 20 jaar geleden had ik gezegd dat ik ooit nog eens als ZZP’er aan de slag zou gaan, had ik die voor gek verklaard. Dat was echt niets voor mij! En toch is het uiteindelijk wel een stap geweest die ik genomen heb. 

Mijn verhaal
In augustus 2000 kreeg ik borstkanker en na alle behandelingen startte ik met mijn re-integratie. Binnen korte tijd werkte ik weer op volle kracht. Door deze diagnose ging ik echter wel anders naar het leven kijken. Ik besloot parttime te gaan werken, 32 uur per week met een vrije dag op donderdag zodat de week ‘gebroken werd’ en ik tijdens mijn vrije dag leuke dingen kon gaan doen. Financieel moest ik wel wat dingen aanpassen want er zou per slot ook minder geld binnenkomen, maar het gevoel van vrijheid dat ik ervoor terugkreeg was mij dat waard.

Waar ik echter geen rekening mee gehouden heb, is dat ik behoorlijk perfectionistisch ben en een hoog werktempo en arbeidsethos heb. Ook had ik geen rekening gehouden met het feit dat mijn energieniveau lager was en lager is gebleven dan voor de diagnose. Het resulteerde in een burn-out eind 2007.

Tijd om goed na te denken over wat ik belangrijk vond in het leven en wat anders kon. De conclusies waren verrassend: Het voeren van gesprekken – wat indertijd een van mijn taken was bij mijn werkgever – vond ik leuk en gaf mij veel voldoening, echter het werken voor een organisatie met vaste werktijden en productiepieken paste niet meer bij mij. Ik besloot om een opleiding tot counselor te volgen en naast mijn 4-daagse baan een eigen praktijk te starten en dan langzaamaan het één opbouwen en het ander afbouwen. De werkgever gaf mij toestemming om de opleiding te starten, wat resulteerde in de start van mijn praktijk in juni 2009.

Het opgeven van mijn baan – en dus financiële zekerheid – vond ik echter best lastig. Gelukkig werd ik daarbij geholpen door de toenmalige crisis. Mijn functie werd begin 2011 opgeheven en middels een vaststellingsovereenkomst zijn mijn toenmalige werkgever en ik uit elkaar gegaan. In eerste instantie was ik teleurgesteld omdat de keuze voor mij werd gemaakt, maar ’s avonds was ik mij al bewust van de prachtige kans die ik hiermee kreeg. Dankzij mijn uitkering en alle vrije tijd die ik ineens had, is het mij in een periode van anderhalf jaar gelukt om met mijn bedrijf vaste voet aan de grond te krijgen. Ik had een goedlopende praktijk.

We zijn inmiddels 10 jaar verder en het gaat nog steeds goed. Ik vind de contacten met mensen nog steeds boeiend en als ZZP’er ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik zelf mijn agenda beheer en mijn eigen tijd in kan delen. Meestal gaat dat goed en weet ik de balans goed te bewaren. Naast Coachpraktijk La Chiave heb ik ook een stap voorwaarts gemaakt door Bureau C&C over te nemen. Een nieuwe stap in mijn carrière als ondernemer.

Het verhaal van Renée
Het opgeven van financiële zekerheid en dus omgaan met onzekerheid is iets waar collega Renée van Garderen over mee kan praten.

“Tja, daar sta je dan. Verpletterende diagnose, meer dan een jaar destructieve behandelingen, baan weg, energie weg.

 ‘Omarm je onzekerheid’, adviseert Pemo Chödrön mij altijd. Dat lukte me goed tijdens de behandelingen en dat gaf me toen heel veel rust. ‘Het is zoals het is en later zien we later wel’, werd mijn motto.

Maar op het moment dat het ergste achter de rug was, en ook nog goed afgelopen, wilde ik toch liever weer gewoon overgaan tot de orde van de dag. Met de eigen ervaring op zak, weer werk als arbeidsdeskundige gaan zoeken. Kijken of ik ergens voor een paar uurtjes zou kunnen beginnen en van daaruit opbouwen tot fulltime werken.

Dat bleek helaas niet zo gemakkelijk te zijn. Direct volledige inzetbaarheid voor de volledige gevraagde uren is de norm bij werkgevers. En behalve jou zijn er altijd andere kandidaten die dat kunnen bieden. Daar kan geen no-risk of subsidie tegenop. Ik heb het wel geprobeerd natuurlijk. Maar de teleurstellingen deden me geen goed. En één ding had ik geleerd: mijn gezondheid is het allerbelangrijkste.

Een alternatief is je eigen werkgever worden.

Dat is een onzekerheid waar ik eerder in mijn loopbaan nooit voor gekozen heb. Voordeel is dat je jezelf de kans kan geven rustig je uren op te bouwen, je eigen tijd in te delen, rekening houdend met je eigen energiebalans. En met doen van arbeidsdeskundige onderzoeken is dat goed te doen. Alleen, kan ik wel genoeg opdrachten krijgen om van te leven?

Hey… ben ik ondertussen niet goed in onzekerheid geworden? Het is sowieso deel van mijn leven geworden, dus waarom de onzekerheid niet blijvend omarmen?

Gesteund door mijn omgeving en in overleg met het UWV ben ik daadwerkelijk gestart. Als ZZP. Eerst met de voorbereiding: naam bedenken, inschrijven bij Kamer van Koophandel, administratie opzetten, website maken, werkwijze bedenken waardoor persoonlijke informatie van cliënten veilig door mij verwerkt wordt, formats maken voor rapportages, brieven, facturen, vragenlijsten… ik kreeg weer energie en zin in de toekomst.

En daarna druppelsgewijs opdrachten.

Ik heb “aan de andere kant van de tafel” gezeten, en zit daar deels nog. Maar nu ben ik weer terug op mijn eigen plek, die van de arbeidsdeskundige. Met de inzichten die ik als patiënt met een ingrijpende ziekte heb opgedaan. Inzichten die ik zo graag wil inzetten.

Ik ben dan ook heel erg blij dat ik me heb kunnen aansluiten bij Bureau C&C en mijn kennis en ervaring volop kan inzetten bij de opdrachten die ik krijg.

Het is een uitdaging om voor mensen die ook een ingrijpende ziekte hebben meegemaakt – en ook vaak pas na lange tijd starten met re-integreren – creatieve oplossingen te vinden, zo veel mogelijk binnen de kaders die de wetgeving biedt. Het liefst oplossingen waar zij ook weer nieuwe energie uit kunnen putten.

Voor mij is dat in ieder geval zo en het voelt heerlijk weer met mijn vak bezig te zijn. Te merken dat ik het nog net zo goed kan als voorheen, ik denk zelfs beter. Alleen niet meer 40 uur per week, zoals ik gewend was, maar dat is dan voorlopig maar zo.

Het is zoals het is en later zien we later wel.”

Geschikt/Ongeschikt
Wat heb je aan eigenschappen nodig om een goede ondernemer te kunnen worden/zijn?

• Administratief goed onderlegd zijn: als je dat niet bent, kun je er ook voor kiezen om dit uit handen te geven. Dat kost echter wel (veel) geld die startende ondernemers vaak niet hebben;
• Een goede ruimte waar je je werkzaamheden op professionele wijze kunt verrichten;
• Communicatief vaardig;
• Passie voor datgene wat je doet;
• Daadkracht: toen ik mijn opleiding begon, wist ik wat ik ermee wilde gaan doen en heb dat doel nagestreefd met de overtuiging dat het een succes zou worden;
• Goed zijn in wat je doet, zorg ervoor dat je uitblinkt waardoor je onderscheidend vermogen krijgt;
• Zorg ervoor dat de voor de start een bedrijfsplan maakt, zodat je langzaamaan naar het zelfstandig ondernemerschap kan toewerken;
• Blijf op de hoogte van wat er in je branche speelt;
• Zoek samenwerkingsverbanden en zie kansen

Wil je meer weten of het ZZP’schap iets voor jou zou kunnen zijn? Onze expert Rob Videler kijkt samen met jou naar je plannen en geeft waar nodig bruikbare feedback en tips. Ook kan hij je helpen met het schrijven van de ondernemingsplan. Bel of mail gerust voor een afspraak. Onderstaand alvast wat nuttige tips. 

• Schrijf je onderneming in bij de Kamer van Koophandel;
• Zorg voor een goede en verzorgde website;
• Maak een bedrijfsplan en doe marktonderzoek;
• Maak begrotingen zodat je weet dat je je vaste lasten kunt betalen;
• Bedenk van tevoren welke vorm het meest bij je past: denk hierbij aan franchise of overname;
• Zorg dat je van te voren aan de zwakke punten werkt;
• Zoek desgewenst een goede coach om je te begeleiden;
• Zorg voor een goede voorbereiding;
• Kom altijd je afspraken na.

Klik hieronder om terug te gaan naar het nieuwsoverzicht: